Story

​

Gençlik dönemi, algılama mekanizmasının en bağımsız çalıştığı dönemidir insan hayatının.
Bu kabulle düşünecek olursak; hayat eğer bir bina ise karşımıza çıkan, içine girmemiz istenen; genç bir insan neresinden başlardı bu yapıyı anlamaya.

​

Karşısına çıkacak ilk kapıdan girip orasını yaşam alanı olarak belirlemezdi şüphesiz. Çatısının en ucuna çıkar çevreye bakar, bodrum katın en ücra dehlizlerine girip, gidilemeyecek yer kalana kadar kurcalardı. Diğer dönemlerini yaşayan insanların sadece ulaşım için kullanacağı merdivenleri genç insan belki de oturmak, uyumak için bile kullanabilir. Binanın temellerinin ne kadar güçlü olduğunu, çatısının sağlamlığını kontrol etmez belki de.

​

Bu mecazi anlatım, genç insanın hayatının bu döneminde kendine nasıl bir “hayat alanı” kurguladığını “yapısal” bir elemanla çözümleme, “Genç insan hayatı kendine sunulduğu gibi kabul etmez, önce onu kendince algılar ve çokça kendine göre değiştirmeye çalışır”ın mimari filtre yardımıyla aktarma çabasıdır.

​